Gott fyrir bloggara með ritstíflu

Þarna er lausnin kominn fyrir bloggara sem neyðast til að kveðja bloggið sökum ritstíflu, sem segjast vera uppiskroppa með hugmyndir. Sjálfur var ég kominn á fremsta hlunn með að hætta að blogga þar til ég sá fréttina um segulörvun, hún gaf mér styrk til að þrauka aðeins lengur og von um betri hugmyndatíð. Segulörvun ætti að lækna ritstífluna sem hrjáir mig stundum, en ekki síður getur örvunin leyst úr læðingi ferskar og frjóar hugmyndir sem eru kannski til staðar lengst inn í rassgati en það hefur vantað tækið til að draga þær fram....en þar sem ég hef ekki farið í segulörvun hef ekki hugmynd um hvað ég ætti að segja meira um segulörvun.  

Segulörvun „vekur“ sjúkling

Athugasemdir

[halkatla, 6.8.2007 kl. 21:52]

ef vonin ein um segulörvun virkar svona vel þá er ekki spurning að fara að tala við segulörvunarfræðing hið snarasta, eða eru þeir doktorar?

[Benedikt Halldórsson, 6.8.2007 kl. 21:56]

....bara strax á mrgun í síðasta lagi.

[Jenný Anna Baldursdóttir, 6.8.2007 kl. 22:38]

hahahahaha góður.

[Benedikt Halldórsson, 6.8.2007 kl. 22:41]

Takk, Jenny

[Laurent Somers, 7.8.2007 kl. 00:30]

Ritstíflaður bloggari er þversögn.

Sannur bloggari getur dælt út úr sér mílum af ritmáli. Um ómerkilegustu hluti þó...

[Benedikt Halldórsson, 7.8.2007 kl. 00:51]

það er svo ekkert mál að pikka á lyklaborðið en stundum vantar innihaldið hjá manni, einhverja hugsun sem kemur frá eigin brjósti, jafnvel annað sjónathorn. Maður á til að endurtaka sjálfan sig, þá líður manni eins við færiband en hver nennir að vinna kauplaust við leiðinlegt færiband. Ég vil ekki bara dæla út úr mér orðum , ég vil að þau skipti máli, séu ekki bara munnræpa, þá er meira vit í þögninni.

[Sigurgeir Orri Sigurgeirsson, 7.8.2007 kl. 08:13]

Já það getur verið erfitt stundum að finna sjálfan sig.

[Benedikt Halldórsson, 7.8.2007 kl. 13:20]

Svo sannarlega. Woody Allen sagði að heilinn væri næstmikilvægasta líffærið en eftir því sem maður eldist verður heilinn það mikilvægari og segulörvun eða minnipillur munu koma í góðar þarfir, þá má maður ekkert vera að því að spila vist á elliheimilinu eða föndra.