Hvað má segja og hvað má ekki segja...

Hvað má segja og hvað má ekki segja? Hvenær fer maður yfir strikið og hvenær er maður innan þess?  

Þótt við látum sem allt sé leyfilegt og teljum okkur trú um að við getum sagt það sem okkur listir, er það ekki þannig í raun. Það yrði aldrei samþykkt ef fólk hringdi í 118 og tilkynnti elda og slys, eða gengi um ljúgandi í nafni málfrelsis.

Þegar einhver þorir að segja það sem honum sýnist og segir jafnvel kúkur og piss, ímynda margir sér, að sá hinn sami sé nokkuð djarfur til orðsins, en það eru bara svo gríðarlega margir sem hafa sagt kúkur og piss á undan honum, og notað ýmis orð sem voru bönnuð fyrir 40 árum, sem eru að verða álíka hefðbundin og hvíti kirtillinn sem við fermdumst í.

En getur þá einhver sagt eitthvað sem enginn hefur sagt áður, sem er svo á skjön við allt og alla, að kallar og kellingar sem þó kalla ekki allt ömmu sína, hvá og krossa sig og hrista hausinn af einskærri vandlætingu eða; getur verið að við brosum og kinkum kolli við bulli og vitleysu annarra vegna þess að það kom upp úr barkakýlinu á því, uppsprettu málfrelsisins, svo framalega sem bullið skaðar ekki aðra?

Það er ekki hægt takamarka það sem við segjum með því að hlekkja tunguna okkar eða banna okkur að blogga, þótt hægt sé að banna innflutning á tilteknum vörum. Fólk getur farið í meiðyrðamál vegna kjaftháttarins ef það telur sig skaðast vegna hans en ekki hringt í lögregluna og tilkynnt um vondar tungur.

Við getum ekki sagt það sem okkur dettur í hug eða ekið utan vega á torfærutrolli sem skaðar viðkvæman gróður, svo mikið er víst. 

(Þótt deilur Steingríms og Jóns sé tilefni þessara pælinga minna hef ég ekki sett mig inn í málið til að mynda mér skoðun á því máli.) 

(mynd: http://www.cartoonstock.com/directory/P/Prison_cell_gifts.asp)

Steingrímur krefur Jón um afsökunarbeiðni