Verjendur

Í umdeildum umræðum þurfa  einhverjir að taka að sér að sækja og verja mál, ekki ósvipað og hjá dómstólum.

Kannski er krafan um almenna niðurfærsla skulda dauðadæmd og óframkvæmanleg en einhverja þarf til að verja hana og fylgja henni eftir. Marínó G. Njálsson tók að sér að fylgja eftir kröfunni sem margir telja ekki gerlega. Með því að draga einkaskuldir Marinós og eiginkonu hans inn í umræðuna er verið að ýja að því krafa Marinós sé ekki marktæk, vegna eiginhagsmuna. En svo vill til að krafan á stuðning fjöldamargra, hundruða, jafnvel þúsunda.

Hver er hæfur til að benda á kjör fátækra? Hver er hæfur til að mæla með lægri sköttum?

Til hvers að taka þátt í umræðum ef verjandi eða sækjandi málsins er gerðir tortryggilegir?

„Umræður“ um meinta eiginhagsmuni eru aðeins til þess fallnar að grafa undan lýðræðislegri og sjálfssagðri umræðu sem þarf að fara fram. Fjölmiðlar hafa engum skyldum að gegna öðrum en að upplýsa mál, ekki koma í veg fyrir að fólk flytji mál opinberlega.

Athugasemdir

[Ásthildur Cesil Þórðardóttir, 24.11.2010 kl. 11:25]

Algjörlega sammála þér hér Benedikt.