AÐ BREYTAST Í FIÐRILDI

Þótt þessi saga mannsins sé harmleikur er eitthvað við hana sem snertir mig. Ég alltaf verið heillaður af "nýju lífi" eins og þegar litla ljóta lirfan breytist í fiðrildi. Myndum við ekki öll vilja losa okkur við lestina, fara hreinlega úr þeim og skilja hýði ógæfunnar eftir á gólfinu eins og hvert annað rusl ef við gætum.

Það held ég nú bara.

Maður handtekinn tveim árum eftir sjálfsmorð

Athugasemdir

[Jenný Anna Baldursdóttir, 29.12.2007 kl. 10:05]

Takk fyrir þetta Benedikt.  Þessi saga og svipaðar sögur, snerta mig reyndar líka.  Mig langar að kafa dýpra í þær.  Þarna eru mannlegir harmar á ferðinni, skelfileg örvænting sem fær fólk eins og þennan franska til að tapa dómgreindinni.  Æi, einhver þyrfti að skrifa sögu um þetta phenomen.

Takk aftur og njóttu dagsins.

[Guðríður Pétursdóttir, 29.12.2007 kl. 13:42]

jú kannski, það hugsa það 0rugglega flestir, ég hef samt ekki gert að ennþá

kemur kannski að því fyrr eða síðar

[Benedikt Halldórsson, 31.12.2007 kl. 01:48]

Þetta þema er í ótal bókum og sögum, auk þess sem við reynum að umbreyta okkur á einhvern hátt, losa okkur við ýmsa fylgifiska.

Mesta umbreytingin  er þegar froskurinn breytist í Prins vegna koss. Því miður reyna sumar konur að umbreyta sumum mönnum í prinsa með ömurlegum árangri.

Það er vinsæll þáttur sem heitir Extreme makover eða eitthvað í þeim dúr.

Það er margar sögur af fólki sem missir minnið og hefur þannig nýtt líf.

Í trú endurfæðst fólk og svona mætti lengi telja.  ´

Áhugavert.