Ef við náum áttræðisaldri getum við vænst þess að lifa í tæp níu ár til viðbótar.

Ef við náum fimmtugsaldri, getum við vænst þess að lifa í 30.1 (karlar) og 34.1(konur) ár til viðbótar við árin fimmtíu sem við vorum að landa.

Ef ég vissi ekki betur þegar ég held upp á áttræðisafmælið mitt, og skildi ekki meðaltölin, ætti ég kannski bara eftir einn mánuð eftir ólifða í þessum lífsins táradal samkvæmt meðalatalinu og því tæki því varla að skipuleggja ferðalagið til æskuslóðanna (kleppsholtið í mínu tilviki) næsta sumar, hvað þá að koma sér upp tímarfreku áhugamáli.

En það er nú öðru nær, samkvæmt tölum Hagstofunnar getur áttræð kona vænst þess að lifa hvorki meira né minna, en í 9.4 ár til viðbótar eftir að hún hélt upp á áttræðisafmælið og karlinn í 7.8 ár til viðbótar.

Karlar sem fara á eftirlaun 70 ára geta vænst þess að lifa 14.5 árum lengur og því tekur því alveg að koma sér upp skemmtilegu áhugamáli. Það sama gildir um konur nema þær geta reiknað með að lifa tæpum 17 árum lengur en að sjálfsögðu þarf góða heilsu í sjóskíði og svoleiðis.

Ef við náum hinsvegar 90 ára aldri getum við búist við að lifa í 3.6 ár við viðbótar (karlar) og 4.4 (konur).

Látum ekki meðaltölin drepa okkur.

 

Japanskar konur og íslenskir karlmenn lifa að meðaltali lengst