Gleðjumst að maðurinn fékk þó dóm...

Ekki ætla ég að réttlæta gjörðir mansins en mig langa að benda þeim fjölmörgu sem eru æfir af reiði, vilja dauðarefsingar, skera undan manninum og fleira í þeim dúr, að gleðjast að mannskömmin hafi þó náðst, í raun er gleðilegt að réttlætið hafi náð að sigra. Hitt er meira áhyggjuefni þegar EKKI kemst upp um slíka misindismenn sem halda áfram að brjóta af sér eða þegar ekki er hægt að dæma vegna þess að málið er fyrnt.

Ef dómar eru þyngdir gæti það alveg eins leitt til þess að fórnarlömbin legðu síður í að kæra, ég tali nú ekki um ef dómstóll götunnar fengi að ráða.

Nauðgaði dóttur sinni mörg hundruð sinnum

Athugasemdir

[Jóna Á. Gísladóttir, 6.7.2007 kl. 22:42]

Auðvitað eru allir fegnir að mannhelvítið (ekki skömmin) hafi náðst. En afhverju ættu fórnarlömb síður að kæra ef dómar eru þyngdir? Ertu þá að meina þegar börn lenda í því að þurfa að kæra sína nánustu?

[Benedikt Halldórsson, 6.7.2007 kl. 23:46]

Já, ég tel að þyngri dómar séu ekki til bóta, og geti beinlínis dregið kjark úr fórnarlömbunum til að kæra, enda er kannski mest um vert, að brotið sé viðurkennt og þung refsing komi í kjölfarið, að fórnatlambið fái aðstoð að fóta sig í lífinu. Ég skil reiði fólks, en er ekki gott að maðurinn fékk þó 14 ára dóm? Hvað er átt við með þyngri dómum? Hver er hæfileg resfing? Dauðadómur? Ævilangt fangelsi?

[Njörður Lárusson, 6.7.2007 kl. 23:55]

"Þótt náttúran sé lamin með lurk, brýst hún út um síðir"  Það er orðið viðurkennt, að sterk barnagirnd, er grunnþáttur sálræns persónuleika þess sem er henni haldin.  Hún er sem sagt ólæknandi, en mögulegt að halda henni niðri með lyfjagjöf.  Gallinn er sá að brotamönnum er alltaf sleppt, með pilluboxið, og sagt að taka lyfið, eftir atvikum.  Svo detta þeir í það, eða taka eiturlyf, og henda bara pilluboxinu, eða taka ekkert lyfið.  Næsta atriði er lítið barn, þögult af skömm, stóreygt og andlega lamað, með blóðugan rass, eftir að hafa grenjað um miskunn þann tíma sem nauðgunin átti sér stað.  Þetta er búið að gerast á Íslandi oftar en einu sinni, og oftar en þrjátíu sinnum.  Hvað ef fórnarlambið væri barnið þitt ?  Hvað myndir þú þá vilja gera við þessa menn ?   Mér finnst að það eigi að gelda þá.  Það er mannúðlegast, gagnvart fórnarlömbunum, og gagnvart þeim sjáfum.